ชอบกล หมายถึง ว. ต้องด้วยชั้นเชิง, เข้าที, แปลก, น่าคิด.
ก. ถูกใจ, ยินดี, พอใจ.
ว. ถูกตามหลักธรรม, ถูกตามนิตินัย.
ก. รักใคร่กัน, ถูกอัธยาศัยกัน.
ว. ชอบกล, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ชอบมาพากล.
ก. ชม.
ก. จ่อม, จม.
(โบ) ก. ช่วย. (จารึกสยาม).